IJmuiden – Scheveningen

• Doel: Zuid Engeland
• Etappe 2 02-08-2021: IJmuiden – Scheveningen
• Wind: NW/W
• Afstand: 25 NM
• Gemiddelde snelheid: tussen de 5 en 6 knopen
• Tijd: 4 uur en 31 minuten

Nadat we gisteren het einde van de eerste etappe hadden gevierd met een biertje, dachten we om 21.45 uur dat er ook nog wat eten op tafel moest komen. In onze voorraad vonden we een zak met bonenstoofschotelgroenten. Met van rijst en chorizo moest dat prima smaken. En dat deed het. Niet lang na het eten gingen we naar bed. Helaas werden Sander en ik wakker gehouden door het gekraak van een lijn. Sander is een aantal keren uit bed gegaan om te kijken of hij het kon verhelpen, maar niets hielp. Enigszins gaar stonden we de volgende ochtend op. Met Nick ging het na zijn zeeziekte dag gelukkig alweer wat beter. We hadden in onze mega medicijnkast wat anti-zeeziekte pilletjes opgevist en die wilde hij vandaag gaan proberen. Rond 13.30 uur was het tijd om te gaan, gelet op de de stroming. Nick vierde de lijn voor en ik in het midden. Sander stuurde Maris perfect uit de box! In de monding richting de Noordzee stonden enorm veel golven en we moesten recht tegen de wind in varen om de Noordzee op te komen, waardoor het golfeffect nog even wat erger werd. Toen we eenmaal bakboord uit konden en de zeilen gehesen waren, stond er eigenlijk wel een lekker briesje en gingen we best aardig vooruit. Dit tegen de verwachtingen in, want we dachten dat er bijna geen wind zou staan. Helaas werd toch al gauw de wind minder en minder en was Maris op de golven aan het rollen. Niet super comfortabel, pfff. Maar de zeeziektepillen werkten bij Nick en we hadden een heel andere Nick aan boord! We werden door hem voorzien van broodjes en koffie. Toen de snelheid inzakte tot 3 knopen besloten dat het welletjes was en startten we de motor. Meteen werd Maris weer wat stabieler en we maakten tenminste vaart. De stroom werkte goed mee en we zagen de snelheid soms wel oplopen tot 8 knopen! Rond 17.30 zagen we de havenmonding van Scheveningen. We meldden ons op kanaal 21 en we kregen toestemming om de haven binnen te lopen. Er stond een sterke dwarsstroom richting de havenmonding, dus het was opletten geblazen. Ik belde de havenmeester en ook hij gaf aan dat we welkom waren. Hij zou ons verderop komen oppikken met een klein bootje en ons begeleiden naar onze ligplek. Het was allemaal krapjes richting de haven met weinig uitwijkmogelijkheden, dus we keken goed uit of er niet ineens tegenliggend verkeer kwam. Daar zagen we twee heren in oranje bootjes die ons wenkten. We werden door hen gecomplimenteerd met onze mooie boot en ze gingen ons voor naar de ligplek. Ik vroeg of er een langszijsteiger vrij was omdat we een beetje ‘box-angst’ hadden. “Ja, het is een soort van langszij steiger.” Ok dan, we gaan het zien. We voeren door de mega krappe haven met scherpe bochten. Uiteindelijk kwamen we bij de plek aan die de havenmeester voor ons in gedachten had. Het zag er prima uit: een langszij steiger met op de kop ook een steiger. Echter, de bocht die we moesten maken om erin te komen was wel heel krap. Ik had de stootwillen inmiddels wat lager gehangen omdat ik zag dat de steigers erg laag waren. Helaas rolden de stootwillen alsnog naar boven (dus had ze niet laag genoeg gehangen), schampte de zijkant van de boot de steiger en at ie een stukje lak op. Balen! Er was een stukje groen tevoorschijn gekomen, de vorige kleur van de boot… Sander baalde ook heel erg, want hij had niet door dat de boot de steiger schampte, want vanuit de stuurhut zie je gewoon echt niet zoveel van wat er direct voor en naast de boot gebeurt. Na wat chagrijn van beide kanten evalueerden we wat er nou precies was gebeurd en namen we ons verlies. Gelukkig hebben we een potje blauwe verf staan… Hoe dan ook waren we weer blij dat we de tweede etappe hadden gefikst en dat Nick niet zeeziek was geworden. Hij trakteerde ons op een etentje bij de Turk, jammie! Morgen een dagje rust en de route verder plannen. Het is geen straf om hier een dagje te blijven, zo tussen alle horeca en vlakbij het strand. Dus gaan we daar maar van genieten!