Nog een paar weken…

… En dan zeggen we ons werk vaarwel, om met de Maris het Grote Avontuur aan te gaan! In april gaan we een maandje in Nederland rondvaren, er is genoeg moois te zien in ons landje. En in mei hijsen we Maris uit het water voor onderhoud: ze krijgt een nieuwe laag antifouling en wat cosmetische correcties her en der (door het verkeerd bergen van de haak van de snubber knalde die steeds tegen de boeg aan waardoor ze stukjes lak verloor, auw!). Daarnaast moeten we nog een nieuwe dieptemeter/fish finder installeren, slangen van toilet en keukenafvoer vervangen, windmeter installeren… genoeg te doen! Vanaf juni willen we het ruimte sop gaan kiezen, daarheen waar de wind ons brengt (maar wel graag met zon en boven de 20 graden a.u.b.). En natuurlijk is één en ander afhankelijk van de dan geldende Coronamaatregelen her en der.

We kijken terug op een bijzondere winter (want: ijs en sneeuw!) in de haven en zijn blij verrast met wat Maris allemaal kan hebben. Voor het eerst hebben we de houtkachel uitgeprobeerd en die zorgde samen met de reguliere verwarming voor heerlijk warm comfort aan boord. Voor zover we hebben kunnen merken, zijn de leidingen ongeschonden uit de vrieskou gekomen. Toen het ijs begon te smelten en er een ‘wak’ om Maris heen ontstond, was het gebonk van Maris tegen het ijs aan wel heel irritant. Het ijs was nog te dik om te breken. Uiteindelijk is het toch gelukt om een groter wak te hakken zodat Maris vrijer kon bewegen en het gebonk aanzienlijk afnam. De vriesperiode zorgde voor een ‘back to basic’ gevoel. Alles was net wat meer gedoe dan anders: water halen ging niet makkelijk, want het bevroor al in de slang. Aan en van boord gaan was een uitdaging vanwege de gladheid. En een ‘note to self’ dat de luiken echt niet op ventilatiestand kunnen als er een sneeuwstorm is. Ik ben midden in de nacht een uur bezig geweest om de sneeuw die naar binnen was gewaaid weg te halen en het luik weer dicht te krijgen omdat er inmiddels een dikke ijslaag op lag te chillen. Zo onderaan de piramide van Maslow staan is eigenlijk ook wel heel heerlijk: gewoon zorgen dat je het comfortabel hebt en daar dan heel blij mee zijn. De sneeuw en ijs leverden ook nog mooie plaatjes op, zie foto’s. Maar alles leuk en wel, ik ben ook wel blij dat het weer voorbij is. Laat het voorjaar maar komen!